هرج و مرج فرهنگی!

این چند روزی که مشهد بودم،متوجه یه مسائلی شدم که باید خدمتتون درموردش توضیح بدم:

1-روز اول که برای نماز مغرب با پدرم رفتیم حرم،پس از پایان نماز مغرب،یه مردی 50 ساله که در جلوی صف نماز بود،یه دفعه بلند شد و برای مردم سخنرانی کرد!میگفت:دست جووناتونو محکم بگیرید و بیارید تو مساجد تا سر براه بشن و نرن دنبال کثافت کاری و گناه!...البته خیلی چیزا میگفت اما اینش برام خیلی مهم بود.اولا،ببینید بعضیا چقدر از ما جوونا دید منفی دارن که فکر میکنن همه ی جوونا کثافت کار و گناهکار و کافر هستند! خوب این دو حالت داره:یکیش اینکه چون خودشون در جوونیشون کلی کثافت کاری کردن و حالا که کیفشونو کردن و دیگه لذتی براشون نمونده،اومدن دارن مارو نصیحت میکنن و فکر میکنن که جوونای امروز همشون مثل اینا هستن (البته من همه ی میانسال هارو نمیگما فقط بعضیاشونو میگم! یعنی افرادی که مثل همین آقا هستن که سخنرانی کرد) در حالت دوم اصلا به فکر و ذهنشون چپوندن که جوون گناهکار هست و هیچی حالیش نیست.همونطور هم که میدونید هم مورد اول و هم مورد دوم مقابله باهاشون کار حضرت فیل میباشد!!!...

ثانیا،قرار نیست که هرکی هرچی میدونه بره جلوی تریبون یا سخنرانی راه بندازه که ای مردم فلان کنید بصار کنید!!اینطور افراد انقدر کم عقلن که فکر میکنن خودشون یه پا دکتر علی شریعتی هستن و مردم هم بوق تشریف دارن (دور از جوون!) و فکر میکنن که تو این دنیا فقط خودشون عالم و بالغ و متفکر هستن.اگه قرار باشه که هرکسی یه چیزی میدونه بیاد جار بزنه که مردم اینکارو کنید اونکارو کنید دیگه هیچی سر جاش بند نمیمونه که!! البته خدارو سپاس که مردم ایران انقدر فهم و شعور دارن که حرف های امثال اینها رو گوش نکنن و این یه حُسن هست.!

2-نکته ی دوم،مربوط به امام های جماعت و خطبه هایی هست که آنها میخوانند.متاسفانه طوری جا افتاده که امام جماعت یا یک فرد که تحصیلات حوزوی داره هرچی گفت باید تمام و کمال به اون عمل بشه و هیچ اعتراضی رو هم نباید کرد.خوب از اثرات این فکر غلط چی میتونه باشه؟براتون میگم.یکیش اینکه یه نفر که اصلا از هیچی سر در نمیاره میاد لباس روحانی میپوشه و افکار پلید خودشو بوسیله ی لباسی که اصلا ارزش لازم برای پوشیدنشو نداره، برای مردم بیان میکنه و ان کسانیکه چنین افکار غلطی (منظورم همونی هست که در چند خط اول این نکته اوردم) تمام و کمال اونو می پذیرند و در جامعه عملیش میکنند و (از دیدگاه من) جامعه به تباهی کشیده میشه...تازشم شما دقت کنید خیلی از امام جماعت ها حرف تازه ای ندارن برای گفتن و همش مطالب تکراری رو مرور میکنند که باعث میشه از تاثیر حرفشون کاسته بشه...چون اگه بر یه مطلب مدام تاکید بشه مخاطب از اون مطلب زده میشه و دیگه اهمیتی به اون نمیده.

آخرین روز که مشهد بودیم پس از پایان نماز مغرب و عشا،یه حاج آقایی (البته فکر نکنم مکه هم رفته باشه) در مورد روابط مرد و زن و محرمیت و اینطور چیزا حرف میزد،من موندم اینا کی میخوان دست از سر حرف ها و پندهای کلیشه ای بردارن؟از بس اینجوری حرف زدن که دیگه هیییییچ اهمیتی (اکثریت مردم) به حرفاشون نمیدن.و حتی باعث میشه که خیلی از مخاطبان از اسلام زده بشن! حالا صحبتم یه چیز دیگست،ما برای چی این حرف های تکراری رو میشینیم گوش میدیم؟که چی بشه؟بابا بخدا خودمون عقل داریم لازم به این نیست که اینا هی تو گوشمون بخونن که اینکارو کن اونکارو کن.احساس میکنم که دیگه خیلی از ما داریم تبدیل میشیم به برده ی چنین افرادی چون هرچی میگن رو قبول میکنیم و عمل میکنیم! یکی نیست بیاد این وسط بپرسه ،آقایی که داری مارو براه راست هدایت میکنی،چرا باید رفتار ما با هم اینگونه باشه،اصلا دلیل فلان حرفت چی بود؟مقصودت از این حرفات چیه؟این حرفا رو به چه دلیلی میزنی؟اصلا از کجا معلوم که اون چیزی که داری میگی راست باشه؟ ...زمانیکه اینجوری این هارو سوال پیچ کنیم میفهمیم آیا اینا حرف راست میزنن یا نه ؟آیا اینا انسانهای سالمی هستن یا نه؟ آیا صلاحیت ارشاد مردم رو دارن یانه....مرحوم فخرالدین حجازی میگفت:«یک نفر بی عقل اومده بالای منبر مردم رو به مسخره گرفته و هرچی هم دلش میخواد میگه اما یکی نیست از این آقا بپرسه که چراااااا؟برای چه؟چرا اینگونه که تو میگویی باید باشد؟ مردمی که چرا نداشته باشند،آزادی هم نخواهند داشت.»

نه تورو خدا یه ذره به این چند کلمه حرف این مرحوم متفکر فکر کنید،آیا ما عقل نداریم؟ آیا ما شعور نداریم؟تا چرا نداشته باشیم هیییییچ وقت آزاد نخواهیم بود!

امیدوارم که همه ی ما جرئت چرا گفتن را داشته باشیم

موفق باشید